Gaziantep’te yıkılan 5 katlı Gölgeler Apartmanı’nın enkazından 94 saat sonra AFAD ekiplerince yürüyerek çıkartılan Adnan Muhammet Korkut, idrarını içip, annesinin yetiştirdiği çiçekleri yiyerek hayatta kaldığını belirtti.
Şehitkamil ilçesinde enkaz altında kalan ve 94 saat sonra kurtarılan 17 yaşındaki Adnan Muhammet Korkut ailesinin yüzünü güldürdü. Hastanede annesinin başından ayrılmadığı Adnan, İHA ekibine yaşadığı anları anlattı.
Salonda yatarken depremin olmasıyla enkaz altında kaldığını ifade eden Adnan Muhammet Korkut, şunları söyledi:
"Üşümemek için üzerime battaniyeyi aldım. Hayatta kalmak için kendi idrarımı içtim. Annemin yetiştirdiği çiçeklerin parçaları vardı onu yedim. Ayaklarım da donuyordu. Bir parça kıyafet buldum. Ayağıma çorap yaptım. Süreyi öyle geçirdim. Bulunduğum alan evin salonu ama dirseğimle elimin boşluğu arasında. Diz üstü yürüyemiyordum, asker yürüyüşü yaptım. O şekilde hayatta kalmaya çalıştım. Telefonumu kaybetmiştim ilk başta. 6 saat sonra alarm çaldı. Telefonu elime aldım. Şebeke çekmiyordu. Şebekenin çekmesi için taşların içinde mücadele ettim. 25 dakikada alarm kurdum ki yardım gelirse duysunlar ve uyuyup kalmayayım.
Şarj ikinci günü bitti. Çaresizce AFAD’ı bekledim. Dışarıdan çığlık sesleri geliyordu. Köpeğim vardı küçük onun sesi geliyordu. Onların sesi bana geliyor benimkisi gitmiyordu. Sadece yardım bekledim. O an Rabbimden istedim. Rabbimi dilimden düşürmedim. Çıkmak için dua ettim hep. Kendini çaresiz yalnız hissediyorsun, her şeyin boş olduğunu hissediyorsun. Yardımı tek AFAD’dan bekledim. Annemden babamdan ulaşırım diye. Annemle babam kardeşlerim yaşıyor mu, bunun stresi de üzerimdeydi. Kendimi yırttım. Namaz kılmaya çalıştım. Vakit geçmiyordu ilahi okudum.
Elimde değnek parçası vardı. Tavana vura vura sesimi duyurmaya çalıştım. 4. gününde AFAD ekibi sağolsun yardıma geldi. Ondan dolayı onlara da teşekkür ediyorum. Allah kimsenin başına vermesin."
'ÇIKAR ÇIKMAZ SU İSTEDİM'
Karnı acıktığında annesinin yetiştirdiği çiçeklerden yediğini anlatan Adnan Korkut, şöyle devam etti:
“Onlar da deprem anında ortalığa karışıyor. Annemin yetiştirdiği çiçeklerden biraz yedim. Karnımı doyururum diye. Suyu da kendi idrarımla yetinmeye çalıştım. Ekiplerin bana ulaştığı an sesimi son bir defa kullanmaya çalıştım. Günleri takip ediyordum. Rabbim bugün Cuma akşamı olacak. Rabbim güzel haber diye dua ettim. Yanımdan bağırış sesleri geliyordu. Elimdeki sopayı tavana vura vura kırdım. Can havliyle bir şeyler yapmaya çalıştım. Ekipler seslerini bana ulaştırdılar. Yerim belli olmadığı için kıramadılar. Ekipler üzerimdeydi. Beni biliyorlar ama sesimi duyamıyorlardı.
Sonra baktım uzaktan bir delikten bir ışık geldi. Adnan dediler. Neredesin dediler. Yaşıyorum dedim. Dediğimiz yere gelebilecek misin dediler. Sonra bir süre 5 saat bekledim. Ondan sonra kendi çabalarımla çıktım öyle oldu. Çıkar çıkmaz sadece su istedim. Suya çok ihtiyacım vardı. Annem bana güzel bir yemek yapar, teyzemlere gideriz güzel bir yemek yeriz diye. Galatasaraylıyım. Biraz fanatiğim. Benim pazartesi günü öğlen uçağım vardı. Eskişehir’e gidecektim. Eskişehir’e transfer olacaktım. Hayal kırıklığına uğradım. AFAD, GASKİ ekibine teşekkürlerimi sunuyorum."