The Wall Street Journal'da yayınlanan podcastte; Adıyaman'da iki ayrı otelde kalan voleybol ekibinin bir kısmının nasıl hayatını kaybettiği, diğer otelde kalanların nasıl hayatta kaldığı küçük voleybolcu Havin Kılıç'ın öyküsünün eşliğinde anlatıldı.
Podcastin Oksijen'de yayınlanan çevirisi özetle şöyle:
"Havin Kılıç, voleybol fanatiği bir aileden gelen 12 yaşındaki bu kız. Babası eski bir voleybolcuydu ve şimdi bir hakemdi, amcası da aynı şekilde. Havin'in oynadığı videolarda belinde sallanan uzun at kuyruğunu ve top için nasıl koşturduğunu görebilirsiniz. İki numaralı formayı giyiyor ve hızlı. Havin, Akdeniz'de küçük bir ada ülkesi olan KKTC'den Şubat ayı başlarında takım arkadaşlarıyla birlikte Türkiye'deki bir turnuvaya gitti. Ekip, bölgeyi iki büyük depremin vurmasından hemen önce geldi.
Türkiye'nin güneydoğusundaki Adıyaman’a gelen ve yaşları 12 ila 14 arasında olan kız ve erkek öğrencilerden oluşan takımda yaklaşık 55 oyuncu vardı.
Takımın başantrenörü, İsias Otel'de rezervasyon yaptı. Havin ve takım arkadaşları, gelmeden bir gün önce bölünmeleri gerektiğini öğrendiler. İsias Oteli tüm ekibe oda sağlayamadı, bu yüzden bazı çocuklar yaklaşık iki blok ötedeki başka bir otelde kaldı.
Sadece otel değiştirmek oldukça önemsiz bir karar gibi görünüyor ancak sonradan anlaşılıyor ki herkes için son derece dramatik sonuçlar doğuracak bir karardı. Havin ve amcası arasında voleybol aracılığıyla açıkça bir bağ var. Ailesi, ondan sadece aile içinde değil, Kıbrıs için voleybol için bir umut olarak bahsediyor.
Amcası Sedat Türkiye'deki turnuvaya yeğeniyle gidemedi. Kıbrıs'ta evinde kalmak zorunda kaldı. 6 Şubat günü saat 4:17'de bir şey onu uyandırdı.
Masanın üzerinde içinde mum olan bir lamba var ve mumdaki alevin alışılmadık bir şekilde hareket ettiğini fark ediyor ancak bunun küçük bir deprem olduğunu varsayıyor ve uykuya geri dönüyor.
Eşi onu birkaç saat sonra uyandırdı, yeğeni ve erkek kardeşinin voleybol turnuvası için bulunduğu Türkiye'yi vuran iki büyük deprem olduğunu söyledi. Sedat, sarsıntıyı yaklaşık 485 kilometre ötedeki Kıbrıs'ta hissetmişti. Karısı, kardeşinin hayatta olduğunu ancak yeğeni Havin'in enkaz altında kaldığını söyledi. Bunun üzerine Sedat ve Havin'in annesi havaalanına koştu. Uçak bulmayı başardılar ama turnuvanın düzenlendiği Adıyaman'a varmaları uzun zaman aldı. Sonunda indiklerinde ürkütücü bir manzarayla karşılaştılar.
Akşam saat 9:30, hava karanlık, donma noktasının altında ve havaalanına indiklerinde orada kimse yok. Kimlikleri veya pasaportları kontrol edilecek kimse yok. Taksi yok, otobüs yok. Tüm elektrikler kesildiği için dışarıdaki sokak lambalarında bile ışık yok.
Sonunda Sedat, onu Havin ve babasının kaldığı İsias Oteli'ne götüren bir ambulansa binmeyi başardı. Otel harabe halindeydi. Sedat, battaniyeye sarılı kardeşi Recep'i kaldırımda çaresizce gördü ve orada, dışarıda, soğukta birbirlerine sarıldılar.
Sune Rasmussen: Sedat bana, “Buradan kimsenin sağ çıkmasına imkan yok” diye düşündüğünü anlattı. Ama ağabeyi ile otururken bunu birbirlerine söylemediler. Orada oturup sabaha kadar beklediler. Sabah erken saatlerde arama kurtarma ekibi çalışmaya başladı.
Sedat, yeğeni için kazıya yardım etmek istedi ve hayatta kalanları bulabilmek için kazmaya başladı. Sune, bunun yavaş ve acımasız bir süreç olduğunu söyledi.
İnsanlar hala enkaz altında akrabalarını bulmayı umuyorlardı, bu yüzden ortalık sessizdi. Yeraltından gelen sesleri duyabilmek için birbirlerini susturuyorlardı. Yani kasabada yürürken gerçekten duyduğunuz tek şey, hayatta kalanları bulmaya çalışmak için molozları karıştıran kazıcılar ve ekskavatörlerdir. Bunun ürkütücü bir şekilde sessizlik vardı. Birini bulmaları birkaç günlerini alıyor. Enkazdan çıkardıkları ilk iki ceset yetişkinlere aitti. Bir antrenör ve bir yardımcı. Sonra, erkek voleybol takımından yaşları 12 ile 14 arasında olan iki genç erkek kardeş. Yavaş yavaş tüm ekibi ve yetişkinleri çıkardılar ama hiçbiri hayatta değildi.
Deprem Pazartesi günü erken saatlerde oldu ve Cuma sabahı Havin'i buldular. Isias Oteli'nin enkazından çıkarılan ekipteki herkes ölmüştü. 25 öğrenci ve 10 yetişkin. Peki diğer otelde kalan oyunculara ne oldu?
Hepsi hayatta kaldı. Diğer otel 300 metre ötede. Birbirlerine çok benziyorlar. Park Otel’deki bir balkondan İsias Otel’i görebiliyorsunuz. Park Otel’in dışında biraz hasar var ancak çökmedi ve orada kimse ölmedi. "