Japonya’da biyoekonomi alanındaki başlıca siyasi aktörler Ekonomi Bakanlığı, Tarım Bakanlığı ve Bilim Bakanlığı, aynı zamanda İçişleri, Ulaştırma ve Çevre Bakanlıklarıdır. Japonya'daki en önemli finansman kaynaklarından biri yarı devlet kurumu olan Japon Bilim ve Teknoloji Ajansı'dır. Ajans, hükümete yeni araştırma öncelikleri için öneriler sunar ve hükümet tarafından belirlenen hedeflere ulaşmaktan müştereken sorumludur. Ayrıca, temel araştırmaya ek olarak, endüstri ve bilim arasındaki (uluslararası) işbirliğini ve üniversitelerden pazara patent alma ve teknoloji transferini teşvik etme faaliyetlerini destekler. Japonya ekonomisi son derece sanayileşmiştir ve dünyanın önde gelen ihracat ülkelerinden biri olarak kabul edilmektedir. 2016’ya kadar, ihracat fazlası 38 milyar dolardı, ancak 2017'de 26.6 milyar dolara düştü ve 2018'de 10 milyar dolarlık ithalat fazlası vardı. İhracata otomotiv sektörü, makine, kimyasal ürünler ve elektrik mühendisliği hâkim oldu. Elektronik eşyaların yanı sıra petrol, kimyasal ürünler ve gıda ana ithalat ürünleriydi. Bu bakımdan Japonya biyoekonomiyi öncelikle ileri teknoloji biyo-temelli bir endüstri olarak görüyor. Sanayi ve madencilik 2017'de GSYİH'ya % 22,7, tarım, ormancılık ve balıkçılık ise yalnızca % 1,1 oranında katkıda bulundu. Japonya öncü ve güçlü bir biyoteknoloji endüstrisine sahipken, 2013'te zirveye ulaştıktan sonra, sektör yıllar içinde geriledi. Dünyanın üçüncü büyük ilaç pazarına sahip olan Japonya, sektörde araştırma ağırlıklı şirketlere sahiptir. Bununla yakından bağlantılı, iyi konumlandırılmış bir biyoinformatik sektörüne sahiptir. Yaklaşık 85 şirket Japonya Biyoendüstrisi Derneği'ne bağlıdır. Japonya'nın en büyük biyoteknoloji şirketi, araştırmaları için peptidlerin ve teknoloji platformlarının adıyla anılan üretiminde uzmanlaşmış PeptiDream'dir. 2018 yılında, şirketin değeri yaklaşık 120 çalışanıyla 7 milyar dolar oldu. Tıbbi biyoteknolojiye odaklanan bir ilaç devi Kyowa Kirin'dir. Nikkei 225 sektörde dünyanın en büyük 40 şirketinden biri olan şirket, 2017 sonunda yaklaşık 7.500 çalışanı vardı. Ürün yelpazesinde monoklonal antikorlar, kanser ilaçları, amino asitler, vitaminler ve peptidler yer alıyor. Ono İlaç, ilaç sektöründeki bir diğer önemli oyuncudur. Şirket, kanser ilacı Opdivo ile tanınır. Şirket, yaklaşık 3.500 çalışanıyla 2017 yılında 2,4 milyar dolarlık satış gerçekleştirmiştir. Japonya merkezli uluslararası kimya şirketi Rakuto Kasei geniş bir konuma sahiptir. Biyoteknolojik ürünleri, endüstriyel prosesler için enzimlere odaklanır. Örneğin gıda endüstrisi için enzimler, orta ölçekli Amano Enzyme şirketi tarafından üretilmektedir. Ve 1982'de kurulan Immuno-Biological Laboratories, genetiği değiştirilmiş ipekböceklerine sahiptir. Şirket bunları, teşhis veya kozmetik ürünlere dönüştürülen proteinleri üretmek için kullanıyor. Biyokimyasallar, biyoyakıtlar, biyoplastikler Japonya'da, biyoyakıt üretimi için tesisler kurmak için çeşitli taraflarca çaba sarf edilmektedir. Salgın nedeniyle ertelenen 2020 Olimpiyat Oyunları için, Japan Airlines (JAL) ve All Nippon Airways (ANA) havayolları, havacılık yakıtının atık ve yosundan elde edileceği üretim tesislerine sahip olmayı amaçlamıştı. 2014 yılında başlatılan bu girişimde ABD şirketi Boeing'e ek olarak Japon hükümeti ve Tokyo Üniversitesi de yer alıyor. 2010 yılında, içecek üreticisi Ehime Beverage, meyve suyu üretiminden kaynaklanan atıkların dönüştürüldüğü model fabrikasını açtı. Tokyo'daki biyomateryal, biyokütleden şekerlerin kullanımında uzmanlaşmıştır. Şirket, çeşitli kimyasalların yanı sıra yosun bazlı biyoyakıtlar üzerinde de çalışıyor. Green Earth Enstitüsünde, ürün yelpazesi, lignoselüloza dayalı yeşil kimyasallardan uçaklar için biyoyakıtlara kadar uzanmaktadır. Nippon Biyodizel Yakıt, bitkisel yağlardan (hurma yağı) elde edilen biyodizele odaklanır. Revo International, Kyoto'daki fabrikasında ağırlıklı olarak kullanılmış ev yağlarından biyodizel üretmektedir. Otomotiv tedarikçisi Denso, yosun bazlı biyoyakıtlar üretiyor. Bazı bölgesel hükümetler küçük ölçekli üretim girişimlerinde bulunmaktadır. Petrol şirketi Idemitsu Kosan bile yeşil kimyasallar ve biyoyakıtlar üretiyor. Japonya, biyoplastiklerin ilk uygulayıcılarından biriydi. Örneğin, otomobil üreticisi Toyota, 1998'de zaten bir biyoplastik ünitesine sahipti. Şirketin kendisi biyo bazlı polilaktik asit üretiyor ve 2008'in başlarında otomobilinin % 60'ını bununla donatmayı planladığını duyurdu. Toyota, bir grup olarak ikinci nesil biyoyakıtları da geliştiriyor. Mitsubishi Chemical, diğer ürünlerin yanı sıra Suzuki Grubu araçları için biyo-bazlı kontrol panelleri ve Sharp için cep telefonu muhafazaları üretmektedir. Fujitsu, NEC ve Sony de yıllardır cep telefonlarında ve bilgisayar parçalarında biyoplastik kullanıyor. İçecek şirketi Suntory Holdings, kısmen veya tamamen biyo bazlı malzemeden yapılmış şişeler kullanıyor. Diğer biyo bazlı plastik üreticileri arasında Mitsubishi Rayon, Teijin, Mitsui Chemicals ve özel kimyasallar grupları Itoh Oil Chemicals ve Kuraray bulunmaktadır. Tarım, balıkçılık ve ormancılık Japonya büyük miktarlarda gıda ve yem ithal etmektedir. Ancak coğrafi koşulların izin verdiği yerlerde yerli şirketler üretim yapabilmektedir. Kriz zamanlarında, tarım sektörünün dışından birçok şirket, bu sektörün potansiyelini kendileri için keşfetti. Örneğin, tarım makineleri üreticisi Kubota, birkaç yıldır gıda işleme sektöründe yer alıyor ve ülke çapında geniş alanlarda pirinç ve sebze yetiştirmeyi planlıyor. Japonya'nın en büyük perakende şirketi Aeon Group'un bir yan kuruluşu olan Aeon Agri Create, şu anda en büyük yerli sebze üreticilerinden biridir. Toshiba ve Panasonic gibi elektronik üreticileri bile sebze üretimi için eski fabrika binalarını dönüştürdü. Bir tekstil şirketi ve ülkenin en büyük viskon üreticilerinden biri olan Omikenshi, faaliyetlerini fonksiyonel ve sağlıklı gıda pazarına genişletti. Diğer şeylerin yanı sıra, şirket ağaç köklerinden erişte üretiyor. Riken Enstitüsü'nden ayrılan Inplanta Innovations, bitki yetiştirmeye odaklanıyor ve kendisini öncelikle bir araştırma hizmeti sağlayıcısı olarak görüyor. Ek olarak, Japonya'daki yeşil biyoteknoloji, kendi endüstrisinden çok ithalatla karakterize edilir. Bir istisna, Suntory'den genetiği değiştirilmiş süs çiçekleridir. Balıkçılık, 2017 yılında 3,8 milyon tonluk verimle bölge ekonomisi için özellikle önemlidir. Su ürünleri yetiştiriciliğinin payı küçüktür ve 0,6 milyon ton ile büyük ölçüde sabittir. Deniz yosunu (0,4 milyon ton) ve kabuklu deniz ürünleri hasadı da ekonomik olarak önemlidir. Bununla birlikte, ulusal üretim talebin yalnızca üçte ikisini karşılandığından Japonya, ABD'den sonra dünyanın en büyük ikinci balık ithalatçısıdır. Akuakültürü sorgulayan belgesellerden SeaSpiracy, gösteriminde 1986 yılında balına avcılığı yasaklanmasına rağmen Japonya’nın bunu sürdürdüğünü, ayrıca “çok fazla” tuna balığı yedikleri için yunusları da öldürdüklerini öne sürmüştü. Bu iddialar Japon yetkililer tarafından doğrulanmasa da, belgeseldeki görüntüler, yaşama ve doğaya saygı savını zedelemektedir. Japonya'nın kara alanının üçte ikisi ormanlıktır. Bu 25 milyon hektardan yaklaşık 10'u işlenebilir ormandır ve bunların yarısı hasada hazırdır. 78 milyon metreküp olan iç odun talebi, her yıl artan miktardan daha düşük; ancak, 27 milyon metreküp olan hasat, talebin çok gerisinde kalmaktadır. Elektrik üretimi için odun pelet pazarı, tüm nükleer santrallerin geçici olarak kapatılmasının ardından önem kazandı. Enerji şirketleri Sumitomo ve Showa Shell Sekiyu, o zamandan beri birkaç büyük enerji santralinde odun kullanıyor. Bir diğer önemli orman ürünü ise 2016 yılında üretimi 450.000 ton civarında olan mantardır.[1] (Gelecek hafta: Japonya’da biyoekonomi araştırmaları) [1] Japonya Biyoekonomisi. (2020, 28 Aralık) https://biooekonomie.de/en/topics/in-depth-reports-worldwide/japan  adresinden 8 Mayıs 2021 tarihinde alıntılanmıştır.